de week van het hart

Toeval of niet, het is deze week “de week van het hart”.

Heeft Herman dat geweten?
In ieder geval heeft hij er ons wel op een heel aparte manier aan doen denken.
Met de eindstreep in zicht kreeg Herman vleugeltjes.
Het leek erop alsof onze “walking angel” begon te zweven.

Spijtig, het venijnige en geniepige duiveltje kwam ook in actie.
Het zorgde voor een serieuze tussenstop.
Want zo zullen we deze halte maar noemen.
Wie Herman kent weet ook dat hij ooit Santiago wil halen.

Is het niet vandaag, dan is het misschien wel morgen, of overmorgen of later.
De 3 “ressorkes” zoals ze dat bij ons in “Liiiiiiiiiimburrrggg” zeggen
Zullen hem daarbij wel van dienst zijn.

Volgens het SMS-je wat hij mij stuurde dinsdag omstreeks 16u45 voelt hij zich al zo goed dat hij tegen het einde van de week terug op weg kan naar Santiago.
Daarop heb ik geantwoord: “Via Mortsel !!! Deugniet. Je bent inderdaad al beter.”
Hadden alle patiënten maar zo’n ingesteldheid, dan was onze job een stuk gemakkelijker.

Herman, hou je goed.

En moest je je de komende dagen thuis toch nog vervelen.
Ik zal er voor zorgen dat je echte noten kan kraken!
Of misschien kun je Victor helpen bij zijn “franswerps”
Want Victor heeft niets liever dan dat Bompa zo snel mogelijk terug thuis komt!

Er zijn er nog velen die “den Herman” een warm hart toedragen en hem een spoedig herstel toewensen.
Beterschap Herman en blijf dromen en plannen. Dat houdt je jong van hart!

Maar even thuis bekomen van de doorstane emoties dat is nu voor iedereen toch even heel belangrijk.

Hartelijke groeten,

Marie-Josée